Wiek Linders – op mijn fiets onderweg

Na Elly van Doorn verwoordt deze keer Wiek Linders zijn gedachten in een tweetal gedichten, herkenbaar en openhartig. Hij schreef al eerder voor Jewel Heart Magazine en heeft op verzoek van de redactie nu deze nieuwe dichtstukken met ons gedeeld. Daardoor vroegen wij ons af: zijn er misschien nog meer 'sanghadichters' of andere creatievelingen binnen de sangha die iets zouden willen delen? Dat kan een gedicht zijn, maar ook een andersoortige tekst, een foto, video, tekening of wat voor kunstvorm dan ook, die raakt aan wat het boeddhisme je brengt en voor je betekent. En die wie weet ook anderen raakt...
Bij deze dus een uitnodiging! Mail ons op redactieblog@jewelheart.nl. Ook als je vragen hebt, stel ze gerust.

op mijn fiets onderweg

verkeerslichten op mijn weg
op zo’n tien, vijftien meter
van me vandaan springt het licht
dat rood was op groen
en ook het tweede licht
geeft groen zodat ik
ook hier door kan fietsen

het is lang geleden dat ik
zoveel geluk heb gehad

en ook het derde licht
op mijn weg kleurt groen
het geluk lacht me toe maar
je kunt natuurlijk niet
altijd geluk hebben want dat
heeft het leven me wel geleerd

het volgende licht komt in zicht
het staat op groen maar
ik ben nog op flinke afstand
misschien haal je het net
zeg ik tegen mezelf
en ik zet extra aan

waarom sprak ik tot mezelf
alsof ik een ander was
alsof ik met een ander
in gesprek was
ik weet het niet maar
het licht staat nog steeds
op groen groen groen
wat ben ik toch een geluksvogel

nog vijftien meter nog tien
en dan springt het groen
eerst op oranje en
meteen daarna op rood
wat een pech toch
ik heb ook nooit geluk
het zit me nooit echt mee

ik sta te wachten op groen om
mijn tocht te kunnen voortzetten
plots dacht ik aan een training waaraan
ik lang geleden had deelgenomen
we waren in een tuin aan het werk
en ieder van ons had de opdracht om met
zijn activiteit te stoppen als
er een bel werd geluid

meteen stoppen en dus niet nog eerst
een handeling tot een goed einde brengen
of een zin afmaken als je met
een ander in gesprek was
nee, niets van dit alles
meteen stoppen: dat was het motto

ik was zand in een kruiwagen
aan het scheppen en
het zand had net
voor de zoveelste keer
de schep van de schop verlaten
toen de bel weerklonk
ik verstarde in mijn beweging
de schop in mijn handen
maar het zand vervolgde zijn weg
en kwam pas tot stilstand
toen het in de kruiwagen
was neergeploft

wat had ik van die training geleerd
had ik er wel iets van geleerd
en met die gedachte stond ik
voor het stoplicht te wachten
in de hoop dat het spoedig
groen zou worden

en ik dacht nog van
groen blijft altijd groen
en rood blijft toch altijd rood
en kan groen wel oranje
en daarna rood worden
want als rood bijvoorbeeld
groen wordt waar
is rood dan gebleven
was rood dan wel
eigenlijk echt rood

hoe zit dat eigenlijk
en hoe moet je dat zien

ik hoor een fietsbel
en iemand roept
het is groen
ik kijk om en
roep terug
rustig aan man
maak je niet dik
ik zet me op m’n fiets
in beweging om
het kruispunt
over te steken

hey, is dat niet Maria
die daar rechts van de weg
op groen staat te wachten
ja, ze is het en ze zwaait
ik zwaai terug
ze lacht naar me

is ze gewoon blij
is ze blij me te zien
is ze ook blij misschien
omdat het licht
voor mij op groen staat
en ik door kan fietsen

en ik dacht van
als zij het nu was geweest
die voorbij was komen fietsen
en als ik links van haar
op groen had zitten wachten
zou ik dan ook blij
voor haar zijn geweest

ik ben er niet gerust op en
met een ongemakkelijk gevoel
fiets ik maar vlug verder

kip en koe
varken en paard
ze zitten samen
voor de open haard
en kijkend in het vuur
zien ze hun ware natuur