Ronald Drieber
gen is een bekend gezicht bij Jewel Heart als begeleider van groepen en geluidsman bij retraites. Van onzeker en boos jongetje dat altijd met zijn neus in de boeken zat, ontwikkelde hij zich tot een vijftiger die zich goed en in evenwicht voelt: “Vanaf dat ik serieus aan het werk ging op de boeddhistische weg, klaart mijn leven steeds meer op.”
Gepest en onzeker
“Ik was jongste van vier kinderen,” vertelt Roland. “Mijn moeder vertroetelde me toen ik jong was. Mijn vader echter wilde de kinderen niet zien en horen. Mijn moeder liep steeds op haar tenen de vrede te bewaren. Vanaf mijn vierde tot mijn dertiende werd ik gepest door mijn oudste broer, tot ik erop kon timmeren en hij stopte. Ik voelde me eenzaam en onzeker, vond geen aansluiting bij mijn broers en zus en mijn klasgenoten van de havo. Het leren ging wel gemakkelijk.
Mijn vader vertrok toen ik vijftien was en mijn moeder bleef verbitterd achter. Ik was als enige nog thuis en probeerde haar op te vangen. Ik leerde toen dat goedbedoelde adviezen niet behulpzaam zijn.”
Studententijd
“De gouden stap in mijn leven is dat ik een jaar ging studeren in Amerika. Ik kwam terecht bij een fijn gastgezin, speelde op school elke dag toneel – wat ik eerder thuis in Zeist niet durfde – en was populair. Weer twee jaar thuis deed ik vwo, waarna ik in Utrecht ging wonen en studeren, een jaar geschiedenis en daarna humanistiek. Ik heb er een gelukkige, onbezorgde studententijd gehad met een maximaal aanvullende beurs. Ik woonde er vijf jaar samen met mijn beste vrienden in een studentenhuis.”
Leren van jongeren
“Naast de leuke studie werkte ik twee tot drie dagen als groepsleider in een kindertehuis. Zonder papieren, maar ze vonden me er geschikt voor. Eerst werkte ik in de kinder- en jeugdpsychiatrie met twaalf- tot zestienjarigen. Met geduld en vertrouwen kun je nog alle kanten met ze op. Daarna met vijftien- tot twintigjarigen. Die merken dat ze anders zijn en de wereld hen niet wil. Er is veel weerstand en sommigen willen nergens meer aan meedoen. Ik leerde te luisteren en meer in de begeleidende rol te gaan. Ik leerde veel van deze moeilijke pubers: ze houden je steeds een spiegel voor. Ik was zestien jaar groepsleider en daarna nog negen jaar coördinator van onder andere een logeerhuis, maar van die rol werd ik niet blij.”
Relatie en kind
“Tijdens de studie leerde ik mijn toenmalige vriendin kennen die ook humanistiek studeerde, en zij ging bij dezelfde stichting werken. Toen ze zwanger was van onze dochter zijn we boven een van de woongroepen van de stichting in Zeist gaan wonen. ’s Nachts waren we verantwoordelijk voor de kinderen. Toen zij onze relatie stopte was ik boos en verdrietig, maar ik wilde niet verbitterd raken zoals mijn moeder. We zorgden fiftyfifty voor onze dochter. Ik heb af en toe nog een kortere of langere relatie gehad, maar ben pas sinds een half jaar weer wat aan het daten.”
Jewel Heart
“Ik las altijd veel, vanaf mijn vijftiende ook spirituele boeken over bijvoorbeeld karma en taoïsme. Mijn ex kwam al vanaf haar zeventiende bij Jewel Heart en had een speciale band met Gelek Rimpoche. Voorjaar 1996 ging ik mee naar een lezing en daarna naar een weekend over gelukkig, vriendelijker en zachter worden. Rimpoche vertelde geen verhaaltjes; hij was direct en draaide nergens omheen. Het klikte meteen.
Het einde van de relatie was een spirituele uitdaging. Ik stopte met de studie humanistiek; het boeddhisme hielp me meer. Ik had heel veel aan The Three Principles en de vier zuiveringsoefeningen. Ik deed scholingen en veel retraites, waarvan ongeveer vijftien keer in Amerika.
Negen jaar geleden ben ik in een appartement van Jewel Heart gaan wonen. Ik kon het alleen niet betalen, maar wel samen met een ander Jewel Heartlid. We hebben de unit in tweeën gedeeld, delen de keuken en zijn zorgzaam naar elkaar. Het was in het begin wennen in de nieuwe omgeving, maar geweldig om drie jaar lang enkele weken per jaar naast Rimpoche te wonen, wiens deur altijd open stond. En het is gezellig en fijn wonen hier.”
Groepsbegeleider
“Ik begeleid nu vijf jaar de open-meditatievrijdagen en sinds een paar jaar ook groepen: de cursussen Voor de dood niet bang en The Three Principles, samen met Eline. Nu begeleid ik alleen de Odyssee naar Vrijheid.
Ik vind het heerlijk om te doen, ik ben nieuwsgierig naar wat het met de deelnemers doet en naar de invalshoeken die zij inbrengen. Eline zei tegen mij: “Jij vraagt: ‘Wat roept de stof in je op?’ en dan kan je stil blijven wachten en dan komt er wat uit de groep.” Dat heb ik geleerd van de jongeren met wie ik werkte en ook van Frances, mijn groepsbegeleider bij Jewel Heart. Die deed dat ook en zei: ‘De wijsheid ligt in de groep’ en ‘Het is het beste als mensen zelf tot conclusies komen.’ Verder werk ik al vele jaren voor de geluidsgroep van Jewel Heart.”
Vajrayana
“Ik ben Vajrayana gaan doen en doe trouw mijn oefeningen. Ik voel me gedragen door Rimpoche. Hij staat garant voor mij. Ik heb veel Vajrayoginilessen gevolgd en in retraites vierhonderdduizend mantra’s gedaan en met vuurpuja’s afgesloten. Vijf jaren deed ik de lange sadhana. Dat voelde als elke dag een date met Vajrayogini, en de lessen vallen sneller op hun plek. Ik volgde ook lessen en retraites van Heruka, Cittamanitara en Yamantaka.”
Docent en geestelijk verzorger
“Na mijn werk voor de jongeren ben ik ongeveer twee jaar werkeloos geweest en werkte ik twee jaar met alleenstaande jonge vluchtelingen. Nu werk ik als docent wiskunde, weer zonder bevoegdheid, en doe ik daar een opleiding voor. Ik ben er op mijn plek, vind het leuk om les te geven aan pubers. Ik geef ook twee jaar lessen in faalangstreductie aan leerlingen in de tweede klas die vastlopen. Hier kan ik wat boeddhisme inbrengen.
Mijn studie humanistiek voor geestelijk verzorger en ook stervensbegeleider had ik bijna afgemaakt, met stage. Ik doe nu vrijwilligerswerk vanuit Jewel Heart bij Stichting Duizend Handen als boeddhistische gespreksvrijwilliger en heb een paar keer per jaar een gesprek met iemand in een TBS-kliniek.”
“Vanaf dat ik serieus aan het werk ging op het boeddhistische pad, klaart mijn leven steeds meer op. Het is lang geleden dat ik slecht sliep of me verward voelde. Ik voel me gelukkig en bevoorrecht.”
Interview door Mariët Mensink