Floyd is filosoof en IT’er, vader en vriend, én heel blij met wat het boeddhisme hem bracht: woorden voor gevoelens waar hij geen woorden voor had, meer mildheid, geduld en generositeit: “Ik doe nu meer recht aan de wereld en de mensen en hoe ze in elkaar steken.”
Grote vragen, meditatie en Tibetaanse cultuur
Floyd werd eenendertig jaar geleden in Nijmegen geboren op een stormachtige avond. Als kind verhuisde hij met zijn bijstandsmoeder vaak, als ze zich niet thuis voelde in een straat. Hij dacht toen al na over grote vragen van het leven, waarbij hij de antwoorden minder belangrijk vond dan de vragen zelf. Dus ging hij filosofie studeren. Wat is de aard van de werkelijkheid? De verklaringen op basis van materie, atomen, bevredigde hem niet. Hij fietste dagelijks langs Jewel Heart en ging er eens kijken. De vrijdagavondmeditatie sprak hem erg aan. De Tibetaanse cultuur die er te zien was met thangka’s en beelden. De begeleide meditatie, waarbij hij heel heldere beelden kreeg.
Financiële vluchteling
Na een jaar verhuisde hij naar België. Hij had de studie filosofie afgerond en wilde een tweede studie, Russisch, doen. Een tweede studie was erg duur in Nederland. In België niet. “Ik was eigenlijk een financiële vluchteling,” glimlacht Floyd. Hij woonde er een kleine vijf jaar. Toen raakte het uit met zijn toenmalige vriendin en het baantje dat hij had, beviel hem niet erg. Na een maand bij een vriend in Brussel op de bank te hebben geslapen, kwam hij terug naar Nederland: “Ik kwam berooid terug en stelde mezelf de vraag wat ik met mijn leven wilde doen. Ik had tot dan toe allemaal kortstondige baantjes gehad. Welke banen waren toekomstbestendig en wat kon ik? Ik kwam terecht bij de IT.”
Shamatha en Odyssee
“Een van de eerste dingen die ik deed na terugkomst uit België, was teruggaan naar Jewel Heart. Ik kwam bij de shamathagroep van Ine Albers. Ik noemde het wel gekscherend ’twee uur stilzitten en mijn mond houden’. We deden natuurlijk meer. Een derde deel was begeleide meditatie, een derde deel meditatie met een klein beetje begeleiding en het laatste deel waren we stil. Bij een zegening van de Medicijnboeddha zag ik voor het eerst een Tibetaan en het uitvoeren van een ritueel. Ik vond het erg mooi en ging er steeds meer mee bezig.”
Floyd deed daarna tweeënhalf jaar de cursus Odyssee naar Vrijheid bij Carel Weevers tot eind 2021. “Ik vroeg of er een vervolg is, maar dat hangt van jezelf af, begreep ik, of je een initiatie wil nemen, of een van de vervolgcursussen wil doen.”
Geen curriculum
“Ik vind het wel jammer dat het hele aanbod nogal versnipperd is, dat er geen duidelijk curriculum is. En ik vind het voor geïnteresseerden niet zo handig dat er een soort bottleneck is: voor je verder kunt met verdiepingscursussen moet je de Odyssee doen, maar er start niet elk half jaar een nieuwe groep.” Hij ging naar meerdere lezingen en weekenden, niet alleen bij Jewel Heart maar ook bij het Maitreya Instituut in Loenen. “Daar krijg je een mooi weekendpakket met een overnachting met heel lekker eten en mooie meditaties in de nabijgelegen gompa, de meditatiezaal,” vindt hij. Een weekend over lojong (training van de geest) was er erg pittig: “Het was ploeteren maar met een waardevolle beloning, ik leerde elke dag iets over mezelf.”
Vader geworden
Sinds begin 2022 volgt hij geen cursussen meer, ook niet bij Jewel Heart: “Het aanbod en mijn beschikbaarheid komen niet overeen. Kort na oud en nieuw 2020 leerde ik mijn huidige vriendin kennen en nu hebben we een mooie zoon van anderhalf jaar. We zochten een huisje en kwamen in Groesbeek uit. Met mijn werk, kind en vrouw heb ik weinig tijd meer om me ergens aan te committeren. Ik werd gevraagd voor vrijwilligerswerk bij Jewel Heart, het onderhouden van de sociale media. Ik heb niet veel met sociale media, maar ik heb daar ook geen tijd voor. Als onze zoon groter is en ik vrijwilligerswerk zou willen doen, denk ik wel als eerste aan Jewel Heart.”
Een andere kijk op de wereld
Floyd is nog steeds geïnteresseerd in filosofische vragen en merkt dat hij daar nu met een boeddhistische bril naar kijkt. “Op een abstract niveau bracht het boeddhisme me dat ik niet meer vastzit in een strijd over ‘het niets’, wat immers geen niets meer is zo gauw je er woorden aan geeft. Ik kijk nu naar de aard van de werkelijkheid, de leegte, als een existentieel gegeven. Ik vond woorden als ‘afhankelijk bestaan’ en ‘samsara’ voor gevoelens waar ik eerder geen woorden voor had. Het heeft mijn manier van naar de wereld kijken wat helderheid gegeven en diepte gebracht. In praktische zin ben ik er iedere dag mee bezig. Niet met op een kussen zitten, dat lukt niet zo. Ik heb alleen ’s avonds tijd en dan ben ik moe en val in slaap. Maar overdag bouw ik meditatiemomenten in, bijvoorbeeld als ik mijn zoontje naar bed breng. En ik probeer moedwillig genereus te zijn met mijn energie en tijd. Ik ben in mijn contacten met anderen nu wat milder en geduldiger door hen of te zien als levende boeddha’s, of als mensen die ook maar wat geluk in hun leven willen, in plaats van als types die mijn geluk en rust dwarsbomen.
Ik beschouw wat ik geleerd heb als heel waardevol, als een schat. Daarvoor zat ik toch meer in de basismodus van hebben, hebben en voor wat, hoort wat, zonder te zien dat die houding geen recht doet aan hoe de wereld en de mensen in elkaar steken.
Als ik erover nadenk waarom ik bij het boeddhisme uitkwam en niet bij de pinkstergemeente of de islam denk ik aan de sorteerhoed op de toverschool van Harry Potter. Ik denk dat zo’n levensbeschouwing al in je zit, dat er een soort karma aan het werk is.”
Interview door Mariët Mensink
Noot van de redactie: Het curriculum heeft de volle aandacht van het nieuwe DCT (Dharma Coördinatie Team). Informatie over activiteiten en cursussen en de opbouw van het programma vind je op de pagina Cursussen. Of bekijk het Najaarsprogramma 2022 (pdf).