Hij had zich verstopt
tussen de bladeren
van de vlindertuin
Het was mooi geweest
Hij was mooi geweest
Hij herinnerde zich niet meer
hoe hij in een eerder stadium
als rups van de blaadjes had gesnoept
en steeds groter was geworden
Toen hij eindelijk geworden was
wat hij was liet hij zijn ware aard
maar zelden in rust zien.
En verschool zich meestal
in zijn bruine gedaante.
Maar wanneer hij spelletjes ging spelen
en in sneltreinvaart door de tuin danste
Zijn vriendjes uitdaagde voor een spel
Kon je niet meer aan hem voorbij kijken
Zijn stralend blauw liet hij niet vaak in ruststand zien
Maar nu was hij uitgeput
Het leven was mooi geweest
Het leven was mooi geweest
Helaas ervaren wij het niet altijd zo.
Bekijk ook de volgende blogs van Elly.
Over zingeving: ellyseigenwijze.blogspot.com
Schilderijen: ellyvandoorn.blogspot.com