Timothy Mckibben, monnik, meditatieleraar en tuinman van de ‘Tibetan Buddhist Society Peaceful Land of Joy’ in Australië schreef het boek Garden Meditation-Cultivating Peace, over de gelijkenissen tussen het leven, tuinieren, meditatie en Tibetaans boeddhisme. In Lotusblad verschijnen een aantal vertaalde citaten uit zijn boek. Dit is het derde deel. Zie voor het tweede deel: Woekerend kruid of wonderland.
"Bij tuinieren willen we soms dat planten net wat sneller groeien of dat bloemknoppen eerder opengaan zodat ze op een bepaalde feestdag in volle glorie te zien zijn. Maar als dit niet aansluit bij de natuurlijke groeicyclus van de plant of bloem, lukt dit echt niet, hoeveel mest we er ook tegenaan gooien. En zaad laten ontkiemen in het verkeerde seizoen als het nog te koud is, of planten laten doorbloeien na hun groeiseizoen, wordt ook een lastig verhaal. Te hoge verwachtingen bij onze tuindoelen maken tuinieren frustrerend en moeizaam. Je kunt planten zeker wel ondersteunen en hun natuurlijke groeicyclus bevorderen maar wel altijd met aandacht voor wat redelijkerwijs kan en wat niet.
Tuinen kunnen rustgevende plekken zijn om in te vertoeven en ze kunnen onze geagiteerde geest kalmeren. Daarom haasten we ons vaak naar onze tuin om te proberen te ontsnappen aan stressgevoelens waar we last van hebben. Maar tuinieren op dat soort momenten gaat dan ook vaak gepaard met frustratie en problemen.
Terwijl je driftig onkruid wiedt rond een rozenstruik, prikken de doorns in je huid - tot bloedens toe. Of je harkt fanatiek bladeren weg en de steel van de hark breekt. De zon is irritant, de regen maakt je boos en zelfs zingende vogels maken je nerveus. De grasmaaier wil niet starten… pfff! Je trekt nog maar een keer extra hard aan de startkabel en die breekt vervolgens. En dan, als je de elektrische heggenschaar pakt om uit frustratie dan maar de heg te gaan snoeien (wat al zo lang moet gebeuren), raakt het snoer in de war in de takken en knip je het snoer doormidden.
Als onze kwaadheid de overhand krijgt, is tuinieren ineens niet zo leuk meer. Kwaadheid kan ons nooit een gelukkig resultaat brengen maar veroorzaakt altijd lijden voor onszelf en anderen. In de tuin en daarbuiten. Kwaadheid kent geen voordelen maar beschadigt ons alleen. En zolang we onszelf er niet van bevrijden, zal het dat blijven doen. Alleen als we de kracht van geduld ontwikkelen, kunnen we gelukkig en rustig blijven, wat er ook gebeurt."
Door: Karin Wilbrink & Joep Nijsen