Op 17 juni 2017 gaf Han de Wit les in ons Jewel Heart centrum in Nijmegen. Alvorens zijn les te beginnen, memoreerde hij Gelek Rimpoche en deelde hij zijn ervaringen rond het heengaan van zijn eigen leraar Trungpa Rinpoche. We willen zijn warme woorden graag delen met alle sanghaleden.
‘Ik wil beginnen te zeggen dat het nu vier maanden en twee dagen geleden is dat Gelek Rimpoche is overleden en ik weet wat dat betekent voor de mensen die lang met hem in contact zijn geweest. Ik heb zelf het voorrecht gehad hem een paar keer te ontmoeten en Gelek Rimpoche deed mij altijd heel veel denken aan mijn eigen eerste Vajrameester Chögyam Trungpa Rinpoche. Zij kenden elkaar. Dat heb ik hier al vaker gememoreerd.
En ik weet hoe diep dat insnijdt. Zoals Ananda zei, toen de Boeddha kwam te overlijden: ‘Nu hebben we de Dharma niet meer’ en daarover onzeker werd. Voordat de Boeddha overleed vroeg hij daarom: ‘Hoe moet dat nu verder als u er niet meer bent?’ Ananda was een leerling die altijd bij de Boeddha was. En de Boeddha zei tegen Ananda: ‘Ananda, ik heb jullie nu jarenlang lesgegeven, wordt het niet tijd te vertrouwen op wat ik jullie heb geleerd? Jullie hebben toch de Dharma van mij overgedragen gekregen? Jullie belichamen die Dharma toch? Vertrouw daar op!’
En mijn ervaring toen Trungpa Rinpoche overleed, was dat er aan de ene kant een heel sterk gevoel van gemis was en tegelijkertijd was dat gemis precies wat Trungpa Rinpoche naderbij bracht. Heel wonderlijk. Het is alsof het missen, het gevoel van hem te missen, tegelijk ook een nieuwe en vaak diepere connectie geeft met de Vajrameester, de leraar, de guru, de spirituele vriend of hoe we hem verder willen noemen. Alsof dat dichterbij komt.
En dat niet alleen. Wat mij destijds ook trof was, dat als ik dan naar het centrum ging, ik ervoer dat het centrum en de manier waarop het is ingericht deel uitmaakt van de gift van de leraar. Dit centrum hier, waar hij zo vaak is geweest en vaak langere tijd, is gevuld met zijn aanwezigheid. Het zit als het ware in de muren of hoe je het verder ook moet zeggen. Het is een soort niet fysieke nabijheid die we kunnen voelen en helemaal met zo’n bijzondere leraar als Gelek Rimpoche is. Ik wilde bijna zeggen wás, nee: ís, ís! Daar komt nog bij, dat ik toch heel nadrukkelijk tegen jullie wil zeggen ……. of nee, laat ik iets vertellen over Trungpa Rinpoche.
Trungpa Rinpoche heeft aan het einde van zijn leven toen hij al heel erg ziek was, het hoofdkwartier om het zo maar te noemen, dat toen Vajradhatu heette, verplaatst van Boulder naar Halifax. En hij vroeg zijn studenten om ook daarheen te verhuizen. En dat hebben zij gedaan, na zijn dood. Een paar tijdens zijn leven, maar een heleboel na zijn dood.
En je zou zeggen; je zou verwachten dat er na het overlijden van de leraar een soort moedeloosheid ontstond, maar precies vanwege wat ik nu net heb gezegd over die connectie die voorbij de fysieke aanwezigheid van iemand gaat, werd die connectie alleen maar stérker gevoeld. En de sangha had de diepe wens om met zijn allen die traditie van Chögyam Trungpa voort te zetten. En ik wens jullie allemaal toe en ik denk ook dat het zo is, dat jullie je realiseren hoezeer mensen die Gelek Rimpoche veel hebben meegemaakt van hem zijn doordrongen en hoeveel kracht dat geeft als sangha. Want deze gevoelens die ik net beschreef, hebben een heleboel mensen. Vrijwel iedereen die hier nu zit, heeft die ook.
Wonderlijk genoeg werd de sangha, toen een belangrijk deel ervan naar Halifax verhuisde sterker, niet zwakker, maar juist sterker! Het is natuurlijk een overgangsfase waarin je als sangha zit en er is een heel scala aan gevoelens, ook ten opzichte van hoe het nu verder moet. Is er een nieuwe leraar? We kunnen ons wat verweesd voelen, maar ik wil zeggen: de Jewel Heart sangha is zó sterk, dat gaat helemaal goed; daar kunnen we met zijn allen heel veel vertrouwen in hebben. En dat wens ik iedereen ook toe; dat iedereen dat beseft en dat je je niet laat meeslepen door het gevoel dat Ananda had.
Het is fantastisch! Dit centrum is een van de mooiste centra in Nederland, een van de goedlopende centra. Natuurlijk zijn er een heleboel zorgen; financiële zorgen en dat hoort erbij. Een goedlopend centrum zit altijd in de rode cijfers, hè? Dat hóórt, dat hóórt; dat betekent dat je vooruit wilt! Dus nogmaals: aan de ene kant gecondoleerd met het verlies van Gelek Rimpoche, maar aan de andere kant ook: vóel hoe het gemis de inspiratie is om als sangha verder te bloeien.
Okay, dit moest ik toch écht eerst even kwijt, zo is dat!’
Woordelijk weergegeven door Karin Wilbrink